Het is bij een handleiding gebruikelijk dat aan de rechterkant van de voorpagina tabs voor iedere taal zitten. Stukken van de voorliggende pagina's zijn weg gesneden zodat je direct naar een taal kunt bladeren. Zijn er geen stukken weggesneden, dan zijn de pagina's zo bedrukt dat je met een blik op de zijkant van de handleiding kunt zien waar een bepaalde taal begint.

Helaas heeft onze handleiding dat niet. De tabs zijn er op geprint, maar verder zijn ze nutteloos. Alsof de ontwerper van de voorkant het goed bedoeld heeft, maar zijn collega er niks mee heeft gedaan.
Het is een simpel voorbeeld, maar het werkt door in alles wat we doen. We verwachten van bepaalde dingen dat ze op een bepaalde manier werken. En voldoet het ding aan die verwachtingen, dan snappen we meteen hoe het werkt. Beter nog, we denken er niet eens bij na.
We stappen in een auto en snappen dat we met dat ronde ding voor ons neus kunnen sturen. We zien een deur en snappen dat de klink hem opent. Inmiddels snappen we dat we met een computer muis kunnen klikken. We snappen dat je een appel kunt eten, tegen een voetbal kunt schoppen zonder je tenen te breken en telefoonhoorn tegen ons hoofd houden om te praten. We snappen dat, omdat we het verwachten, want het werkt al jaren zo.
En de bruikbaarheid van een object is beter als de verwachtingen worden waargemaakt.
Op internet geldt dit ook. Een hyperlink is altijd onderstreept, of heeft op z'n minst een afwijkende kleur van de rest van de tekst. Als je met je muis over iets heen gaat waarop je kunt klikken, dan verandert de cursor in een wijzende vinger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten